Zo veel gezien, meegemaakt & geleerd, en maar zo weinig tijd om alles op te schrijven!
Ik zal zoveel mogelijk proberen te beschrijven.
De eerste paar foto’s zijn ook geupload!
Het weer is hier nogal wisselvallig: het heeft nog niet geregend. Vorige week donderdag, vrijdag en zaterdagochtend was het opeens ‘hartstikke’ koud, ca 15 graden. Daarna is het weer 30+ en zelfs weer 40+ graden geworden. Vandaag is weer iets ‘koeler’, begin 30 graden, met een windje erbij.
Het werk is erg leuk om te doen en erg veel variatie.
Wat we elke dag doen is werken in de slagerij & in de keuken om voedsel klaar te maken.
We hebben onze ‘eigen’ 6 tiener-cheetahs die we dagelijks voeren, evenals 2 landschildpadden, 4 uilen, en een stel antilopen, nyala’s een sabel en een buffel.
Op maandag en vrijdag is het Big Feeding Day, dat betekent dat dan echt alle dieren in het centrum te eten krijgen, en wij daar dus de hele dag zoet mee zijn.
(Er is een foto toegevoegd van mij met 3 van onze tiener-cheetahs.)
Ik heb ondertussen al 2 nachten bij het olifantje doorgebracht. Ze heet Tendi, wat Liefde betekent. Ze is echt superondeugend. Ze krijgt elke 2 uur een fles met warme melk, aangevuld met vitaminen en antibiotica. Het was de bedoeling dat wij net buiten de stal zouden slapen, in ieder geval de eerste 2 of 3 nachten, om haar te laten wennen aan onze aanwezigheid, maar de eerste nacht was het net aan het regenen toen ik daar aankwam (dat duurde een half uur, en is de enige regen die we tot nu toe hebben gezien). Dus wilde de oppas van het olifantje me niet buiten laten slapen, dus gelijk de eerste de beste nacht lag ik al in de stal met Tendi en het schaap (en Claudia de oppas en een ranger). Dit was echt super! Onbeschrijfelijk hoe gaaf het is om bij een (toen nog) 3 weken oud olifantje te “slapen”! Ze is zo klein, en zo lief! Bij de 3e voeding die nacht, kreeg ze het voor elkaar om uit de stal te breken, en ik wou haar tegenhouden uit een reflex, maar wie ben ik om een paar honderd kilo wegend ondeugend olifantje tegen te houden? Ze stapte per ongeluk ook op mn voet, maar gelukkig deed dat niet zo zeer. De tweede nacht heb ik wel buiten doorgebracht, samen met Claudia de oppas, want die dag had ze net een jong lammetje als vriendje gekregen, en dat lammetje was nogal van streek, vandaar. Het is echt fantastisch om te doen!
We krijgen ook regelmatig lessen over van alles en nog wat. Tot nu toe hebben we er al gehad over cheetahs (uiteraard), honingdassen, reptielen, amfibieen, slangen & het centrum.
We hebben al een gamedrive gedaan door Kampama. Dat is de game reserve wat bij het centrum hoort. We hebben veel giraffen, ree-achtigen, wrattenzwijnen, buffels, vogels en gnoes gezien. En als klap op de vuurpijl: een groep leeuwen. Het was een mannetje (echt supermooi, met fantastische manen) met 2 vrouwtjes en in totaal 6 jonkies van ca. 6 maanden oud.
Gisteren zijn we naar Moholoholo Wildlife Rehabilitation Centre geweest. Dat is zo’n soort centrum als Hoedspruit, maar geconcentreerd op vogels. We vonden het geen van 3-en echt geweldig, en zijn blij dat we in Hoedspruit zitten!
Ook hebben we in totaal 8 cheetah-vrouwtjes verplaatst naar de hokken van de cheetah-mannetjes.
2 hebben we lopend, met stokken in onze handen gedaan, en de rest hebben we met vervoerkratten gedaan. Wat zijn die beesten ongelofelijk zwaar zeg! Ik heb me bijna een hernia gezeuld! Wel heel erg leuk om te zien hoe de cheetahs vervolgens op elkaar reageren: sommigen flirten gelijk met elkaar, en anderen beginnen gelijk te sissen en klauwen naar elkaar.
Vanochtend hebben we te horen gekregen dat er iets unieks (maar wel heel vervelends) gebeurd is: 1 van de cheetah-mannetjes heeft waarschijnlijk per ongeluk bij het paren het vrouwtje gedood, en heeft haar vervolgens opgegeten en de resten begraven. Echt verschrikkelijk! Heel het centrum staat dan dus ook gelijk wel op zn kop, want dit is echt nog nooit gebeurd!
Met erg warm weer, heeft de neushoorn van het centrum (is pas 2 jaar oud, dus echt nog een klein kind in gedrag) een modderbad nodig. Die hebben wij gisteren mogen geven. We verzamelen dan opgedroogd modder, gooien dit op een hoop en gooien er veel water overheen. Vervolgens komt Dolina (de neushoorn) aanhollen en gaat liggen in de modder. Vervolgens zijn wij ook in de modder gegaan en hebben haar helemaal ingewreven met de modder. Ze vond het heerlijk! (en ik moet heel eerlijk zeggen: ik ook!). We zijn zo dik een half uur met haar bezig geweest. (een foto is toegevoegd)
We zijn ook naar het huis van de eigenaresse geweest. Zij heeft 5 cheetah-babies rondlopen in haar mega-grote tuin. Deze babies zijn afgestoten door hun moeder, dus worden nu bij haar huis opgevoed. Het zijn er 2 van ca 3,5 maand oud en 3 van ca 2,5 maand oud. We mochten hier op het gras gaan zitten, en vervolgens met de cheetahs spelen. (ik hoop de foto vandaag nog te kunnen uploaden). Uiteraard moet je met cheetahs erg oppassen met hun tanden en klauwen. Ik zit onder de blauwe plekken en schrammen, en ben in mn arm gebeten, maar het was echt geweldig!
1 van de dagen hadden de landschildpadden nog genoeg te eten, toen hebben we hun voer (appels, komkommer & sla) gevoerd aan de nyala’s (dat is een antiloop-achtige, ik weet de nederlandse naam niet). We mochten stukjes appel in onze mond doen, en deze door de nyala’s uit onze mond laten eten. Dat was ook echt superleuk om te doen! Deze dieren zijn echt super-zachtaardig & likken eerst een beetje, voordat ze het stukje appel pakken.
Ook hebben we al een uitstapje gemaakt naar de Blyde River Canyon, dat is na Grand Canyon (amerika) en Fish River Canyon (namibie, daar ben ik ook geweest) de grootste canyon ter wereld. Dat was wel erg mooi & leuk, en hier hebben we onze eerste nijlpaarden gezien.
Vanochtend zouden we een bush walk gaan doen, maar er is vannacht een cheetah-vrouwtje erg ziek geworden, en die moest afgemaakt worden & er zou autopsie op uitgevoerd worden. Er werd aan ons gevraagd of we hier bij wilden zijn: ja natuurlijk!
De totale autopsie heeft 3 kwartier geduurd. Het was wel heel erg zielig om te zien hoe ze binnenkwam, nog heel moeilijk ademend, en haar dan haar laatste adem te zien uitblazen.
(foto van autopsie is toegevoegd)
Het centrum heeft de afgelopen 2 jaar al 18 dode cheetahs gehad, als gevolg van vergiftiging door mensen van buiten het centrum.
Daarom branden wij al het vlees in de slagerij voordat we het aan de dieren geven, zodat al het gif & bacterieen er afgebrand is. Dit hielp niet tegen de sterfte, dus nu hebben ze ook helemaal speciaal beveiligd water. Sindsdien zijn er geen doden meer gevallen, tot vanochtend dan. Zij & een mannetjes-cheetah zijn wel al een tijdje geleden ziek geweest van vergiftiging, maar iedereen dacht dat het wel weer beter ging met ze. Maar helaas mocht dat dus niet zo zijn!
Wel raar hoor: vandaag opeens 2 dode cheetahs: deze en degene die door het mannetje was opgegeten.
In het gebied van de wilde honden loopt ook een groepje wrattenzwijnen rond (die zijn daar uit zichzelf naartoe gegaan, stelletje domme biggen). Gisteren is 1 van de jonge wrattenzwijnen gepakt en opgegeten door de wilde honden.
Morgen gaan we naar een reptielenpark & mag ik weer bij Tendi het olifantje slapen, zaterdag gaan we paardrijden, zondag gaan we naar het Krugerpark, kortom: nog genoeg te zien & beleven!
Ik heb het echt enorm naar mn zin, en ondanks alle spierpijn, blauwe plekken en schrammen, zou ik op dit moment echt nergens ander ter wereld willen zijn!
Hopelijk volgende week weer een update!
Groetjes van een super-genietende, en zelfs een beetje bruinwordende Corine
PS
Reactie op Erik’s reactie:
De locale bevolking redeneert: als de cheetahs dood zijn, is er geen centrum meer, en kunnen we de grond kopen, en de dieren die op dit grond leven, doden als voedsel.
Dank je allemaal voor alle reacties, echt heel erg leuk om te lezen!