Categorie: <span>Maleisië 2010</span>

Dag 3: Orang Oetans en Kuching

Vanochtend hebben we om half 7 onze wekker gezet, zodat we op ons gemakkie konden douchen, en onze spullen konden pakken voor vandaag. Daarna zijn we op ons gemak gaan ontbijten in het restaurant van het hotel. Het is een uitgebreid buffet, het merendeel warm eten zoals rijst, noodles en kip etc., maar ook boterhammen met jam en (water)meloen en cornflakes werden aangeboden.

Om iets over 8 uur werden we opgehaald door onze chauffeur (zelfde als gisteren) en onze gids voor de komende dagen: Jozef. We werden in ca. 3 kwartier naar het Orang Oetan Rehabilitation Centre gereden, en Jozef begon gelijk vanaf het begin erg enthousiast tegen ons te vertellen over het centrum, en over Kuching, en over de bevolking, en alles wat je nog meer kon bedenken.

Kwart voor negen reden we het park in. Het park is 2x per dag 1 uur open voor publiek, zodat de apen de rest van de dag gewoon rust hebben. In deze twee uur leggen de rangers voer neer, zodat orang oetans die niet goed voor zichzelf kunnen zorgen, hier in ieder geval goed te eten krijgen. Ook hier babbelde Jozef er weer vrolijk op los: wat een goede gids hebben wij zeg!

Jozef had ons wel gewaarschuwd: dit is geen dierentuin, maar een wildpark, en de kans dat je orang oetans gaat zien is echt op z’n hoogst 50%… Maar wij hadden toch voorzichtig een hoopje dat we mazzelaars zouden zijn, en ja hoor: nog voor negen uur zagen we de eerste orang oetan slingerend, hoog in de bomen, langzaam richting ons komen. Echt ZOOO super gaaf! Nadat we hier eerst zo’n 10 minuten ademloos naar hebben staan kijken, gingen we op weg naar de voederplaats. Onderweg zagen we onze tweede orang oetan al! Ook deze keer weer hoog in de bomen, dus absoluut geen foto waardig, maar toch: we hebben ze gezien! Op de voederplaats hebben we een dik half uur staan wachten en hopen, maar blijkbaar hadden de orang oetans geen trek deze ochtend..

Maar toen: een ranger vertelde ons dat bij het beginpunt 5 orang oetans zijn gespot! Dus wij begonnen, samen met de rest van de toeristen, aan een snelle terugvaart naar de ingang. Maar onderweg hadden we toch weer geluk: weer zagen we 2 orang oetans slingeren hoog in de bomen. Wat een fantastisch gezicht is dat zeg! En eenmaal bij de ingang aangekomen, konden we ons geluk echt niet meer op: een moeder zat met haar zoontje op het pad! Langzaam liep ze naar een grasveldje dichtbij, waar zij alsnog gevoed werd, en wij meer dan goed aan onze trekken kwamen: ze zat rustig in het zonnetje met haar baby, op nog geen 5 meter afstand van ons. Wat konden we ze goed zien zeg! Na zo’n 5 minuten ging ze met haar baby in de schaduw van een boom zitten, en kon de kleine naar hartelust heen en weer slingeren in de boom. Echt fantastisch genieten! Na ongeveer een half uur was ze de pottenkijkers zat, en besloot ze de jungle weer in te gaan.  Het was toen ook tegen 10 uur, dus het park zou weer gaan sluiten. Wat een schitterende ervaring!

Eenmaal bijgekomen van alle gave dingen van vanochtend, en van de hitte van de jungle, in de airco-auto, zijn we naar een pottenbakkerij gereden. Ook hierover had onze gids weer een heel verhaal te vertellen: over hoe de chinezen deze potten hebben geintroduceerd op Sarawak, en hoe deze vroeger werden gebruikt als ruilwaren. Nu worden de potten eigenlijk alleen nog voor het toerisme gemaakt. We hebben gezien hoe een man in werkelijk sneltreinvaart allerlei potjes uit de grond stampt (zo leek het wel), en hoe anderen de patronen in de potten sneden, we zijn nog even door het potten-winkeltje gelopen, en hebben ons eerste souvenirtje hier aangeschaft.

Na de pottenbakkerij zijn we naar het noordelijke deel van Kuching gereden, waar we werden losgelaten in het kattenmuseum. Kuching is namelijk DE kattenstad.. Het kattenmuseum was echt een lachertje! Erg klein, en gewoon een verzameling van allerlei lelijke kattenbeeldjes, maar we hebben ons er absoluut wel vermaakt. Het uitzicht vanuit dit museum over de stad was ook schitterend, dus zeker geen tripje voor niets geweest!

We werden verder door de stad rondgereden, en hebben nog even een foto-stop gemaakt bij het paleis en het stadhuis (lelijk goud gebouw) van het noordelijke kuching. Kuching heeft 2 stadhuizen: 1 voor de Maleisiers in het noorden van de stad, en 1 voor de Chinezen in het zuiden van de stad (die hebben hetzelfde gebouw, alleen dan in het blauw ipv goud).

Ook hebben we een chinese tempel (de grootste van deze omgeving) bezocht. Wel apart om te zien. Er waren ook wat chineesjes aan het bidden etc., dus we hebben ze niet al te lang gestoord. Na deze tempel zijn we doorgereden naar het zuidelijke gedeelte van de stad, waar we langs het blauwe stadhuis zijn gereden, en nog even zijn gestopt bij het grootste kattenbeeld van de stad. Daarna werden we weer bij ons hotel afgezet (ca. 13.00 uur). Wat een geweldige ochtend!

In het hotel hebben we op ons gemak wat geluncht, en vervolgens hebben we ons omgekleed, om in het buitenzwembad van het hotel (op de 2e verdieping) uitgebreid te gaan zwemmen. Heerlijk zeg! Zonnetje op je bol, en lekker koel water. Rond half 4 begon het te regenen, en toen we ook donderslagen begonnen te horen, zijn we het water maar uitgekomen. Gelukkig heeft het niet zo lang geregend: zo’n 2 uurtjes..

Na dit berichtje gaan we lekker de stad nog even in, en kadootjes kopen voor de koppensnellers (Iban) waar we morgen voor 2 dagen te gast zullen zijn. Bij de Iban is geen internet, dus jullie zullen een paar daagjes moeten wachten op een update.. Na de Iban komen we weer 1 nachtje terug in dit hotel in Kuching, dus dan kunnen we weer uitgebreid verslag doen.

Groetjes van 2 genietende, lange, blanke mensjes in Azie!